Herman Crompvoets heeft zijn dagelijkse notities over zijn verblijf als patiënt in sanatorium Hornerheide in Horn opgenomen in een boekwerk. De eekhoorn vormde één van de aardigste afwisselingen in het monotone leven van de tuberculosepatiënt in 1956. Het diertje had door zijn gedrag een positieve werking op het genezingsproces dat eindeloos duurde.

Het boek beschrijft in dagboekvorm de dagelijkse leefsituatie van een manier van bestrijden van de ziekte tuberculose, namelijk door lang, soms heel lang, kuren. De schrijver beschouwt het als een tijdsdocument van iets wat nu volledig historie is geworden.